TEK BİR ŞEYİ EKSİK DİLEMİŞİM,”BENİ SEVSİN” DEMEYİ UNUTMUŞUM..

Ayrılığın bilmem kaçıncı günü..

Ne kadar zaman oldu sayamıyorum artık,sol kolum uyuşuyo sanki ayık kaldığım her an.

Yarın bugünü saymıcam, son iki günüm kaldı bu zincirin bozulmasına,sonra değişecek her şey..

O yola tekrar sapabilir miyim bilmiyorum,ama çok özledim..

Galiba tamamen bitti. Bi tek ben anlayamadım bunu. Kendine yeni bir hayat kurdu. Her şey değişti.

Bugün arkadaşıma “kiminle uyuduysa,onunla devam etsin” demiş..

Ne boktan iş yahu bu?

Günlerdir yalnızlıktan içim çıktı resmen. Arkadaşlarıma sardım. Herkes de bunu biliyor,ama ben kimle uyuduysam artık?

Ne yapmaya çalışıyor bi anlasam.. bende umudumu tamamen kestim kesicem safhasındayım.

Bi yol istiyorum sadece ve bazı cevaplar.. zaten filozof ruhlu biriyim ama “neden” sorusuna cevap alamamak beni kahrediyo..

Sonuç olarak da bu gece yine şarabım ve ben sadık yarim bilgisayarımın tepesindeyim. Bu gün soğukta baya bi yürüdüm.

Artık bi şeylerin vaktinin geldiğine karar verdim.

BENİ İSTEMİYOR.

Bu o kadar net ki,o kadar açık ki aslında. Sağ gözümün kirpiği daha uzun olduğu için belki de.. öyle bi sebep düşünün.

SEN BAHANELERİN ADAMISIN,BENDE GERÇEKLERİN.

Belki de bu gün değişecek daha bi hafta olacak henüz oda. Sanki aylar olmuş gibi. Saatler geçmiyor bi türlü zaman geçmiyor.

Ev arkadaşım ve sevgilisi vakit geçirelim derken onlara o kadar kolay geliyo ki. Bana öyle değil işte.zaman adaletli geçmiyor.

Kızmıyorum. Ona da çok borçlandım her anlamda.. Hele en yakınıma..mahçubum.

İlk başta defolsun gitsin diyen benken,şimdi isteyenin bi yüzü kısmındayım.

Aslında hata tabi ki yine bende. Aklımı tekrar karıştırmasına izin vermem de.

Yeni tanıştığım insanlar da bile ondan kurtulamadığım gördüm.

“BEN SANA GÜVEN VEREN,İLERİYE DÖNÜK,İLGİ GÖREBİLECEĞİN BİR İLİŞKİ VAADEDİYORUM. SEN MUTSUZ OLMAYI SEÇİYORSUN.”

Aynen bu cümleydi aslında hayatımın özeti.

İçimde cevapsız binlerce soruyla beni yaşatan biri varken uzakta ve buna yeterince dert olabiliyorken, yanımda olup bana destek olmak isteyen adamı da ben itiyordum.

BU BENİM YAŞAM TARZIM GALİBA..

İçinde bulduğum durum bi kaç ay geçse beni yaralamayacaktı belki de ama şu an kendi yarattığım cehennemin tam ortasındayım.

Ne yana dönsem o var.

Bunu ilk kez bugün itiraf ettim.

Aylar önce  bi vasıtayla bi pasta vardı evde. Mum dikip üflemek dilek dilemek istedim. Okul vs gibi dileklerin yanında fiziksel olarak onun gibi bişi dilemiştim.

Hiç ağzımı açmadım bu konuda ama oldu..

TEK BİR ŞEYİ EKSİK DİLEMİŞİM,”BENİ SEVSİN” DEMEYİ UNUTMUŞUM..