ESKİDEN BANA
DOKUNDUĞUNDA HER HÜCREM ALEV ALIRDI.
Çok
hastayım.,iliklerimde hissettiğim bişey
bu.
Belki kendi
hastalığımla alakalıdır. Düşünmek istemiyorum bile.
Ama emin olduğum
tek şey,bu kadar şey yaşamam gibi ölümümün çok traji komik olacağı. Bu kadar
hastalığa ve saçma korkunç trajik tesadüflere göğüs gerip aptal bi şeyden
ölücem. Mesela boğazıma kaçan bi parça su gibi.
Neanderthal adam
iki gündür benle birlikte.
“BİRLİKTEYKEN
OLMUYOR,AMA UZAKTA OLUNCA ÖZLÜYORUM.”
Aslında ilişkimizi
özetleyen bi kaç cümleden biri de bunlar. Bunu sağlayan her ne varsa kökünden
söküp atmak isterdim. Hem de öyle bi söküp atmak ki. Eğer kokuysa her şeyi
diriltebilen tek olgu onu da kırmak
paramparça etmek isterdim.
Sırf bu döngüyü
kırmak için. Ha var ha yok.. dışarıda herhangi bir arkadaşım,evin içine
girdiğimizdeki tek ortak özelliğimiz aynı yatakta uyumamız. Birbirimize bu
kadar benzememiz bizi tamamen başka yollara saptıran şey bence.
İkimizde
kafamızdan geçenlerin ne olduğunu tahmin edebiliyoruz. Bu yüzden hem bi o kadar
yakın hem bi o kadar uzağız birbirimize. Keşkelerle dolu hayatlarımız var. Ama
o daha güçlü. Daha keskin benden.
Ben kaybetme
korkusu olan biriyim. Onun yok mesela.
Hulk gibi bir adam
sevdim. Öfke kontrol sorunu yaşayan, her durumda haklı. Sürekli sorun çıkaran.
İçinde yaşayıp dışarıya hiç bi şekilde bişi çaktırmayan vb..
Sevmeyi eyleme
dönüştürmeyi bırak düşünmeyen gel-gitli,uzlaşma anlayışı hiç yok,empati asla
kurmaz. Kuramaz değil bak kurmaz. Huysuz çünkü..
Aslına liste böyle
sonsuzluğa gidiyor. Eşitliğin diğer tarafına bakıyorum. Kendi adıma
hiçbişey göremiyorum. Normalde yaptığı
davranışları bile benim üzerimde kurmak istemiyor.
ASLINDA BEN ÇOK
KONUŞKAN BİRİYİM.
Bu ne demek biliyo
musunuz?
Seninle konuşmak
istemiyorum. Her ne olursa olsun,ilişki kuracağım,iyi davranacağim ve peşinden
gideceğim kişi sen değilsin. Sana güzel cümleler kurmayacağım çünkü sen benim
gözümde bu konumda biri değilsin.
Ben ulaşamadığımın
peşinden giderim. Öyle insanlar beni kendilerine bilinçsizce bağlarlar. Aslında
onlardan da çabuk vazgeçerim çünkü sallamam. Özgürlüğüme aşığım. Egolarım senin
gözyaşlarından daha kıymetli,hatta bana ettiği hakaretlerden daha umrumda. Ama
sen öyle değilsin. Kimse değil.
Benim aklımda yer
etmen için canımı yakman lazım. Canımı yakan insanlar aklımda kalır. Bana iyi
davranan insanları ise sallamam.ben mazoşistim galiba. İşte bu yollardan
ilerleseydin her şey benim için daha kolay olacaktı. Senin cebimde ve beni
seven tavrından tiksindim.
Diyemedi tabi. O
yüzden saçma bahanelerin arkasına sığındı. O bahanelerin bi kısmını kendisine
söylediğimde bile gülüyordu. Harbi saçmalamışım diye. Aslında o kadar kolaymış.
Gitmek isteyip.
Gitmek. Feyz alınması gereken bi durum bu.
Galiba yanımda
olduğunda sevdiğim tek şey, beni güçlü kollarının arasında koruması. Kendimi
orda huzurlu hissetmem.
O kadar sevmeyi
bilmeyen biriyim ki bende. Her sevgiyi başka bir ilişkiye benzetip ya da
anımsatıp anımsatmadığına göre istiyorum. Bu sağlıklı bir hareket değil zaten.